Nükleer enerji, sıfır karbondioksit emisyonuna sahip olduğu için temiz bir enerji kaynağı olarak kabul edilir; ancak aynı zamanda, dünya çapında giderek daha fazla reaktör inşa edildikçe biriken büyük miktarlarda tehlikeli, radyoaktif atık üretir.
Uzmanlar, çevreye ve insan sağlığına daha iyi bakabilmek için bu konuda farklı çözümler önermişlerdir. Nükleer atıkların bertarafı için yeterli güvenli depolama alanı olmadığından, bu fikirlerin odak noktası malzemelerin yeniden kullanımıdır.
Radyoaktif elmas piller ilk olarak 2016 yılında geliştirildi ve nükleer atıkların geri dönüşümü için yeni ve uygun maliyetli bir yol vaat ettiği için hemen beğeni topladı. Bu bağlamda, bu zehirli, ölümcül atıklar için nihai çözüm olup olmadıklarını tartışmak gerek.
Radyoaktif Elmas Piller Nedir? (teknik)
Radyoaktif elmas piller ilk olarak Bristol Üniversitesi Cabot Çevre Enstitüsü’nden fizikçi ve kimyagerlerden oluşan bir ekip tarafından geliştirilmiştir. Buluş betavoltaik bir cihaz olarak sunuldu, yani nükleer atıkların beta bozunumu ile çalışıyor.
Beta bozunumu, bir atomun çekirdeğinde fazla parçacık olduğunda ve daha kararlı bir proton-nötron oranı elde etmek için bunların bir kısmını serbest bıraktığında meydana gelen bir radyoaktif bozunma türüdür. Bu, beta parçacıkları olarak bilinen çok sayıda yüksek hızlı ve yüksek enerjili elektron veya pozitron içeren beta radyasyonu adı verilen bir tür iyonlaştırıcı radyasyon üretir.